На едно од најчестите прашања што идните родители ги поставуваат на Google, можат да се најдат различни одговори.
Гинекологот Ерден Радончиќ коментира за методите кои можат да влијаат врз полот на детето и открива кој е единствениот сигурен метод.
Најважно за секој иден родител е бебето да му е родено живо и здраво, но сепак некои се повеќе желни за син, додека други повеќе замислуваат да добијат ќерка.
Веројатно знаете дека секој пат имате 50 проценти шанси да зачнете момче или девојче, но можеби се прашувате дали е можно да се влијае врз полот на детето и како?
Гинекологот др. Ерден Радончиќ го прашавме дали постои поуздан метод со кој може да се влијае на полот.
“Единствениот поуздан метод за селекција на пол е да се оддели сперматозоидот што го носи Х-хромозомот од оние кои носат Y хромозоми. Постојат повеќе методи за справување со ова, а наједноставно е центрифугирањето со специјални методи кои ги таложат Y хромозомите.
Постојат одредени, но посложени методи, тие главно се поврзани со помошни методи за репродукција“, објасни тој, додавајќи дека во повеќето земји постои забраната за селектирање на полот, освен во случаи кога селекцијата се врши заради генетски грешки поврзани со полот.
„Станува збор за етички принципи, со цел да се спречи нарушувањето на природниот однос помеѓу машките и женските новороденчиња. Бројни околини и цивилизации ширум светот традиционално го фаворизираат раѓањето на машките деца, од најразлични причини“, вели тој.
Според некои научници, некои навики во начинот на живот, како што се јадење и избор на одредена храна, но и позициите за време на сексуален однос и времето на зачнување можат да влијаат на изборот на полот.
Гинекологот објаснува дека овие методи сè уште се несигурни.
“При природна концепција, шансата да се влијае на полот на детето е минимална. Иако е познато дека сперматозоидите од Y хромозомите, кои даваат машки деца имаат поголема брзина на движење, додека Х-хромозомите се подолго способни за оплодување и опстанок во женскиот генитален тракт, сеуште постојат проблеми при прецизно одредување на овулацијата, односно тајмингот на зачнување.
Принципот што барем теоретски може да дејствува на овој начин се сведува на фактот дека јајце клетката е способно за оплодување најмногу 12 часа по овулацијата.
Доколку таа се случи непосредно пред зачнувањето, веројатноста за зачнување на машко дете е поголема, бидејќи Y спермата е побрза.
Во спротивниот случај, ако сперматозоидите веќе се наоѓаат во јајцеводите, а јајце клетката подоцна се ослободи – веројатноста е поголема за женското дете“, објаснува тој.
Гинекологот, исто така, објаснува дека другите работи за кои се верува дека можат да влијаат на полот, не се докажани или немаат биолошка оправданост да бидат веродостојни, како што е длабочината на пенетрацијата.
„Времето на сексуалниот однос е поврзано со наведениот тајминг во врска со овулацијата, но сепак останува најголемиот проблем со докажување на овулацијата – што воопшто не е едноставно во домашни услови“, вели тој.