Кога станува збор за говори, никој не ги прави подобро од кралицата Елизабета.
Идниот монарх на само 14 години седеше рамо до рамо со нејзината сестра принцезата Маргарет во замокот Виндзор за да им се обрати на децата на Велика Британија и Комонвелтот за време на Втората светска војна.
Говорот, кој требаше да го даде премиерот Винстон Черчил, имаше за цел да го зајакне моралот за помладата генерација, од кои многумина беа разделени од семејствата и беа испратени да живеат во селата, со цел да се заштитат од нацистичките напади . Некои деца дури беа испратени во странство во Канада, Америка и Австралија.
„Јас и сестра ми, Маргарет Роуз, чувствуваме толку многу за вас, како што знаеме од искуство што значи да се биде далеку од оние што ги сакаме најмногу од сите“, рече младата принцеза на 14 октомври 1940 година, во говорот, снимен за програма на Детскиот час на Би-Би-Си. „До вас, живеејќи во нова околина, испраќаме порака за вистинско сочувство“.
Говорот се сметаше за огромен успех и нејзиниот пренос го означи почетокот на редовната одлика за евакуирани деца. Дерек МекКалох, кој беше одговорен за организирање на преносот, во едно издание од неделното испраќање во 1946 година напиша дека додека нејзиниот татко, кралот Џорџ Шести, се сомневал дали да да ја пушти во етер неговата мала ќерка.Тој бил воодушевен од резултатот.
