Веројатно највозбудливата работа на светот е тој прв бран на лесна занесеност, пред всушност да ја запознаеме личноста за која чувствуваме пеперутки во стомакот, пред да ги откриеме причините зошто сè што замислуваме е погрешно или лоша идеја, тоа кратко време додека сè е можно, отворено и полно со потенцијал. Но, како и сè друго во животот што е толку фантастично, оваа состојба не може и не треба да трае, таа работи само во мали количини, како рахат локум или возење во лунапарк, затоа што кога ќе се обидеме да ја „развлечеме“ работата надвор од нејзината природна величина, може само да ни биде лошо и непријатно.
Да се биде сингл е фантастично и немој да се убедуваш во спротивното. Да се биде во врска е исто така фантастично, под претпоставка дека врската е среќна и здрава за сите што се вклучени во неа. Но, современото општество главно нè турка кон поминување на нашите животи во пар и понекогаш притисокот да се најде личност со која би можеле да го делиме животот започнува малку да ја уништува нашата психофизичка состојба. И, кога некое време нашиот љубовен живот е динамичен колку и град на духови, опасноста од латентен очај почнува да расте, што или ќе стави филтер на привлечност кон сосема погрешна личност, или ќе нè направи премногу возбудени кога ќе сретнеме некој што би можел да ни биде интересен.
Затоа е можеби паметно да не ја насочуваме целата наша енергија само кон една личност, сè додека не се искристализира дека таа личност ја заслужува и на крајот, дека ја сака. Кога врската е сè уште во потенцијал или почеток, тоа е една од најлошите работи што можеме да ги направиме за да се оптоваруваме и самите себе и другата личност со прашања и фантазии што кревката врска сè уште не може да ги носи. Затоа, следи револуционерна мисла – ако сте сингл, и би сакале да не бидете толку сингл, обезбедете барем две симпатии во исто време, две флертувања, два предмети од интерес. Можете да направите повеќе, но тоа веќе зависи од тоа колку време и ментален простор имате. „Мора да го ширите лудилото“, пишува Ени Лорд, љубовна колумнистка за британскиот Vogue, наскоро откако призна дека не мора секогаш да ги следите сопствените совети. Без оглед колку сме зрели, паметни и возрасни, оваа глупава состојба на заљубеност секогаш нè претвора во варијација на тинејџерки, и тоа е дел од шармот на тоа искуство, но исто така нè тера да повторуваме обрасци за кои се докажало дека не функционираат.
Да се има симпатии е секогаш здраво и забавно, дури и за долги врски и бракови пожелно е понекогаш нашето мало срце да затрепери заа личност која можеби не е избрана од нашето срце, под претпоставка дека треперењето на крилјата не стане цунами што ќе ни ја однесе врскара во неповрат. Да се има симпатија е слатко и возбудливо, тоа го прави човекот да се чувствува пожелно и живо, како што тврди и психологот за врски, Саманта Родман. Лесната заљубеност го стимулира лачењето на оние хормони кои ни даваат посебен сјај и чувство на среќно замаглување додека шетаме низ светот со глупава насмевка на лицето. Но, симпатија е симпатија, не мора да е вовед во голема романса, и ако е така, оставете го тој заплет да ве изненади кога ќе дојде време за тоа. Кога насилно ќе се обидеме да претвориме ситница во нешто друго, ќе му го одземеме шармот, и ова може најлесно да ни избега кога премногу ќе се посветиме на единствената симпатија, која одеднаш го носи товарот на сите наши романтични аспирации.