Дали некогаш сте се запрашале зошто е толку тешко да се промените? Понекогаш се обидуваме да менуваме некои од нашите навики и обрасци, но ни се чини дека овој процес е прилично бавен и многумина не успеваат во него.
Тешко е да се промениме, затоа што тоа бара да се променат и нашите подлабоки уверувања.
Причината за однесувањето е во несвесните верувања, т.е. во механизмите на нашата потсвест. Нашата потсвест реагира на работи за кои често не сме свесни. Некои реакции се толку буквално „зачувани“ во нашиот физиолошки и ментален систем и честопати воопшто не се на вербално и свесно ниво. Наместо тоа, се наоѓаат во реакциите, во телото. Постојат многу наши однесувања и реакции, т.е. причини за кои воопшто не сме ни свесни.
Истражувањата во неврологијата покажуваат дека единствениот начин на кој можеме да се промениме е да станеме свесни за сопственото внатрешно искуство и да научиме како да станаме пријатели со она што се случува во нас.
Запознајте се со себе
Честопати е тешко да се запознаете себеси. Тешко е да се видиме себе за. Функционираме со себеси како со слепа точка, каде што прво ги гледаме сите други, а себе најмалку. Само кога сме изложени на некоја меѓучовечка динамика, обично групна, честопати само тогаш преку повратни информации од други луѓе, можеме да добиеме слика за нашите постапки / ставови / увиди.
Повеќето од причините за сопственото однесување се всушност несвесни.
Затоа, методите кои работат исклучиво на когнитивно ниво, честопати се само делумно функционални. Наместо тоа, потребно е да се зграби емоционално-афективниот апарат. Со други зборови, потребно е некако да се променат емоциите.
Емоциите, од друга страна, потешко се менуваат отколку однесувањето и се поврзани со несвесните верувања. Од трета страна, несвесните верувања имаат функција што е утврдена уште во порана возраст.
Можеби научивме од околината како да се однесуваме. Со имитирање и копирање уште во рана возраст, ние потсвесно учиме однесување и обрасци од нашето опкружување. Можеби моравме да преземеме извесно верување за да преживееме. Сепак, оваа функција е позитивна за нас уште во порана возраст, поради што честопати е „зацементирана“ во нашето несвесно. Во тоа лежи предизвикот на промената.
Патот кон промената
Афирмациите како метод на развој се популарни во областите на личен развој. Но, кога ќе погледнеме на повеќето наши однесувања кои доаѓаат од несвесното, се поставува прашањето за успехот на ваквите методи. Ако не ја чувствуваме афирмацијата што си ја повторуваме во телото, тогаш на најдлабоко ниво навистина не веруваме во тоа. И од тоа најдлабоко ниво произлегуваат нашите однесувања. На ова ниво е можно да се намали процентот до кој се поставивме да чувствуваме нешто ново, да речеме на 5%.
Исто така, ние честопати не сме целосно свесни за функцијата што нашата реакција ја има за нас во поширокиот систем. Можеби дури и несвесно не сакаме да ја смениме таа функција. Само со осветување на овие работи можеме да тргнеме по патот на промената. Прво е потребно да се стане свесен за сложената мрежа на сопствените верувања од кои потекнуваат однесувањата. Одговорот на прашањето како да се промени е прв: да се запознаете себе. Тоа е првиот чекор на патот кон промената.