Мистеријата за поларната или северна светлина (како што уште се нарекува), која обично се дефинира како брановиден сноп светлина што се појавува на повисоки географски широчини, конечно е решена, тврдат група физичари од Универзитетот во Ајова.
Истражувачите тврдат дека докажале дека „најсветлите аурори се произведуваат од моќни електромагнетни бранови за време на геомагнетни бури“.
Неодамна објавената студија „Auroral Electron Acceleration“, објавена во списанието „Nature Communications”, покажува дека брановите Алфвен ги забрзуваат електроните кон Земјата, предизвикувајќи производство на светлосни зраци што одземаат здив.
Електроните „сурфаат“ на електрично поле
„Мерењата откриле дека електроните се подложени на„ резонантно забрзување “од електричното поле на брановите на Алфвен, слично на сурфер кој фаќа бран и постојано забрзувјќи се движи заедно со бранот“, рече коавторот на студијата, Грег Хоус, соработник професор по физика и астрономија во Ајова.
Патем, теоријата дека електроните кои „сурфаат“ во електричното поле го предизвикуваат феноменот на „северно светло“, првпат беше презентирана во 1946 година од рускиот физичар Лев Ландау. Неговата теорија сега е потврдена.
#ThrowbackThursday: Professor Walter Gekelman gave us a VIP tour of the @UCLA Plasma Lab and the #LargePlasmaDevice! pic.twitter.com/popII6wXqE
— UCLA Art|Sci Center (@uclartsci) April 28, 2016
Бенефит за идно истражување
За да ја докажат својата поента, тим научници симулираа поларната светлина во лабораторија во еден научен центар, во голем апарат за плазма.
Во комора долга 20 метри, научниот тим успеа да генерира плазма слична на онаа пронајдена во вселената во близина на Земјата.
„Ги лансиравме брановите на Алфвен низ машината, слично како кога брзо би треселе црево нагоре и надолу и гледаме како бранот патува по цревото“, рече Ховс.
Крег Клетинг, коавтор на студијата, додаде:
„Овие експерименти ќе ни овозможат да извршиме клучни мерења кои покажуваат дека мерењата на вселената и оваа теорија навистина го објаснуваат главниот начин на создавање на аурора.
Патрик Коен, научник од Одделот за хелиофизика на НАСА, ја окарактеризира студијата како потенцијално корисна за идните истражувања.
„Тоа ни помага подобро да го разбереме вселенското време! Механизмот за забрзување на електрони верификуван од овој проект работи и на други места во Сончевиот систем, така што ќе најде многу апликации во вселенската физика “, рече Коен.
Инаку овој природен феномен, името го добил по Аурора, римската божица на зората и грчкото име за северен ветер, Бореј.
